Adam Mickiewicz w świadomości kolejnych pokoleń odbiorców jest przede wszystkim autorem wierszy, "wzorem poety doskonałego". Paradoksalnie trudno jednak, o czym wie każdy badacz romantycznej twórczości, pisać o jego wierszach, już choćby ze względu na nieostrość kategorii liryki w odniesieniu do tekstów romantycznych. Mimo to w niniejszym tomie pragniemy poddać namysłowi badawczemu i czytelniczej refleksji utwory klasyfikowane potocznie jako wiersze - i te pisane jako samodzielne teksty, i te wprowadzane przez poetę w obręb innych utworów. Jeśli uznamy za nadal aktualne słowa Czesława Zgorzelskiego o tym, że "liryka stanowi najczulszy sejsmograf przemian, zarówno w widzeniu świata, jak i w poszukiwaniu nowego wyrazu poetyckiego", to chcemy dziś pytać, jak wiersze Mickiewicza kodyfikowały dynamikę różnorakich przemian i różnie pojmowanych transgresji? Czym są wiersze Mickiewicza dla współczesnego odbiorcy? Które teksty uznać można za liryczne, które zaś nie? Okazuje się bowiem, że utwory, które weszły w krwiobieg polskiej kultury, utwory dobrze znane, wielokrotnie cytowane, owe ? użyjmy sformułowania Ernesta Renana ? "niewyczerpane źródła zmartwychwstań", mają zadziwiającą właściwość, którą określić można jako permanentną otwartość interpretacyjną
Wydawnictwo:
Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Autor:
Andrzej Fabianowski
Rok wydania:
2019
Oprawa:
broszurowa
Stron:
440
Format:
16,5x23,5 cm
Manufacturer details
ATENEUM M. KOGUT, A. ZEGIEL SPÓŁKA KOMANDYTOWA
ul. Półłanki 12C
30-740 Kraków
Poland
730260740 CerCE|Zgodne z EN-71
[email protected]