Trup w wannie

Seria kryminałów drugiej obok Agathy Christie kultowej autorki
brytyjskiej.
Po raz pierwszy w Polsce w całości!
Szanowany architekt znajduje w swojej wannie zwłoki ubrane jedynie w...
binokle. Prowadzący oficjalne śledztwo inspektor Sugg uznaje, że ciało
należy do finansisty, który w niewyjaśnionych okolicznościach zniknął z
własnej sypialni poprzedniej nocy. Dość szybko okazuje się jednak, że
sprawa nie jest tak prosta. A nic nie intryguje lorda Petera Wimseya
bardziej niż trudne do rozwikłania zagadki!
Przy pomocy przyjaciela ze Scotland Yardu, nienagannego osobistego
lokaja i dzięki kilku nowinkom z dziedziny kryminologii lord Wimsey
rozpoczyna karierę niezwykłego detektywa amatora.
Wciągająca intryga kryminalna, uroczy bohater, błyskotliwy humor i
doskonale odmalowane realia życia brytyjskiej socjety lat trzydziestych.
Niezwykła uczta dla fanów kryminałów retro!
W przygotowaniu kolejne tomy serii.
"Agatha Christie wytrawnie łączyła wątki, choć są tacy, którzy uważają
niektóre z jej postaci za nieco drewniane. Sayers może mniej panowała
nad fabułą, ale za to jej proza jest absolutnie wspaniała, a w lordzie
Peterze Wimseyu zakochały się już całe pokolenia czytelników."
/crimereads.com/
"Agatha Christie i Dorothy L. Sayers - dwie wielkie królowe zbrodni, które
ożywiły Londyn lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, czyniąc go
domem dla Herkulesa Poirot i lorda Petera Wimseya."
/theartssociety.org/
"Gdyby Dorothy L. Sayers dowiedziała się, w jaki sposób zetknęłam się z
jej cudownymi powieściami detektywistycznymi, przewróciłaby się w
grobie. Wiele lat temu Ian Carmichael grał lorda Petera Wimseya w kilku
filmach, które miałam okazję obejrzeć w publicznej telewizji w moim
domu w Kalifornii. Pamiętam, jak spiker wymieniał najważniejsze punkty
biografii i imponującej kariery zawodowej Sayers, która była między
innymi jedną z pierwszych absolwentek Oksfordu i tłumaczką Dantego.
Byłam pod wrażeniem jej osiągnięć, ale jeszcze większe wrażenie zrobił
na mnie jej wspaniały detektyw. Obejrzałam ekranizacje, a potem
sięgnęłam po książki.
[Ten cudowny arystokrata] oczarował mnie we wszystkich aspektach: od
fircykowatego języka do koligacji rodzinnych. Krótko mówiąc,
przywiązałam się do Wimseya, do jego spokojnego, nieodłącznego
służącego Buntera, do księżnej wdowy Denver, do nadętego księcia i
nieznośnej księżnej Denver, do Charlesa Parkera i lady Mary... W
powieściach Sayers odnalazłam bohatera, którego szukałam w
beletrystyce: kogoś, kto prowadzi zwykłe życie, a nie herosa
niezaangażowanego w żadne związki, które mogłyby zaburzyć starannie
skonstruowaną fabułę. [...]
Nowe wydanie powieści Sayers to nie lada wydarzenie. Oto kolejne
pokolenie czytelników otwiera autorce drzwi do swojego życia i
rozpoczyna niezapomnianą podróż w nietuzinkowym towarzystwie. Gdy
wpadnie się w tarapaty, a sytuacja stanie się opłakana, można wezwać
Sherlocka Holmesa, który szybko upora się z kłopotem. Lecz gdy chce
się mieć pewność przetrwania zmiennych kolei losu, najlepiej trzymać
się lorda Petera Wimseya."
/Fragment wprowadzenia autorstwa Elizabeth George/